کاهش سن ابتلا به آلزایمر در ایران | بهترین سن برای تشخیص این بیماری | هر ۵ سال تعداد مبتلایان ۲برابر می‌شود | تنهایی آلزایمر می‌آورد؟
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۹۸۷۱۳
همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: آلزایمر نوعی بیماری پیش‌رونده است که در آن سلول‌های مغز، کارکرد خود را به مرور از دست می‌دهند و مغز به‌تدریج کوچک‌تر شده و فرد در حافظه نزدیک خود دچار مشکلات زیادی می‌شود و اگر بیماری پیشرفت کند، فردِ مبتلا حتی در کوچک‌ترین کارهای خود مثل پخت غذا، دستشویی رفتن، یادآوری کارهای روزانه مثل آخرین فیلمی که دیده، صحبت کردن، رانندگی، پیدا کردن خانه، شناخت نزدیکان و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آلزایمر، یک نوع دمانس است. دمانس، بیماری نیست و یک سندرم است. سندرم گروهی از علائم است که تشخیص قطعی ندارد. دمانس یا زوال عقل، گروهی از علائم است که بر وظایف شناختی ذهنی مانند حافظه و استدلال تأثیر می‌گذارد. دمانس یا زوال عقل یک اصطلاح چتری است که بیماری آلزایمر زیرمجموعه آن قرار می‌گیرد. حدود ۷۰ درصد از دمانس‌ها را بیماری آلزایمر تشکیل می‌دهد.
تشخیص و درمان به موقع دمانس می‌تواند به قابل برگشت بودن بیماری کمک کند، اما بروز بیماری آلزایمر غیرقابل برگشت است و درمان قطعی ندارد. فقط می‌توان با درمان زودهنگام، آن را تا حد زیادی کنترل کرد.
بیش از ۵۰ میلیون نفر در جهان به انواع دمانس ازجمله آلزایمر دچار هستند که یک میلیون نفر از آنها در ایران زندگی می‌کنند. متخصصان هشدار می‌دهند که با افزایش جمعیت سالمندی در کشور، به تعداد این بیماران نیز افزوده خواهد شد. بنابراین متولدین دهه‌پنجاهی و دهه‌شصتی که حالا دوره میانسالی خود را می‌گذرانند و بسیاری از آنها تا ۱۰ سال دیگر وارد ۵۰ سالگی می‌شوند، باید مراقبت‌های لازم را از اکنون داشته باشند و به موقع برای انجام تست‌های آلزایمر مراجعه کنند.
چه کسانی آلزایمر می‌گیرند؟/ میزان تاثیر ژنتیک در ابتلا به آلزایمرمعصومه صالحی، مدیرعامل انجمن دمانس و آلزایمر ایران به همشهری‌آنلاین می‌گوید: آلزایمر، خود را تقریبا از ۶۵ سالگی نشان می‌دهد و فرآیند درگیر شدن فرد به این بیماری معمولا از ۲۰ سال قبل آغاز می‌شود. بنابراین بهترین زمان برای انجام تست‌های آلزایمر، ۵۰ سالگی است.
صالحی با بیان این که آلزایمر، یک نوع دمانس است، ادامه می‌دهد: ۶۰ تا ۷۰ درصد انواع دمانس را معمولا بیماری آلزایمر تشکیل می‌دهد که معمولا در سنین سالمندی و در سن ۶۵ سال به بالا فرد را دچار می‌کند. آن هم به راحتی نمی‌توان تشخیص داد؛ باید حتما تست‌های تشخیصی مثل معاینات پزشکی، آزمایش‌های مختلف، ام‌آرآی و ... برای فرد انجام شود تا پزشک بتواند تشخیص دهد که فرد دچار آلزایمر است یا دمانس یا مسائل دیگر.
صالحی درباره تاثیر ژن بر ابتلای فرد به آلزایمر توضیح می‌دهد: ژنتیک ۱۰ تا ۱۵ در ابتلا به آلزایمر موثر است اما اگر سبک زندگی افراد از ابتدا بر اساس تغذیه سالم، ورزش، افزایش ذخایر مغزی، جلوگیری از ضربه به سر در دوره کودکی باشد، درصدِ ابتلا به این بیماری در آینده کاهش خواهد داشت. درواقع رعایت ۱۲ مورد از دوره کودکی که چند موردش را نام بردم، در آینده تا ۴۰ درصد می‌تواند موجب کاهش ابتلا به آلزایمر شود.
او درباره ارتباط ضربه خوردن به سر در کودکی و ابتلا به آلزایمر در بزرگسالی توضیح می‌دهد: هر ضربه به سر از کودکی که موجب بیهوشی کوتاه‌مدت شود، خطری برای ابتلا به آلزایمر در دوران سالمندی است. پس باید کاملا مراقب کودک خود باشیم.
صالحی می‌گوید: حتی اگر ژن در ابتلا به آلزایمر دخیل باشد، با رعایت سبک زندگی، میزان تاثیرگذاری ژن هم ضعیف می‌شود. اگر فرد از دوران کودکی ذخایر مغزی خود را افزایش دهد، هر چند وقت، یک هنر جدید یاد بگیرد، یک زبان جدید یاد بگیرد، سبزیجات و مواد پروتئینی سفید بیشتر مصرف کند، چربی و ترانس کمتر مصرف کند، همه اینها منجر به کاهش ابتلا به این بیماری می‌شود.
کاهش سن ابتلا به آلزایمر در کشور/ زنان بیشتر مبتلا می‌شوند یا مردان؟مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران درباره آمار آلزایمر می‌گوید: آمار آلزایمر در دنیا و ایران در حال افزایش است. چراکه جمعیت سالمندی در حال افزایش است. ما حدود یک میلیون نفر یا کمی بیشتر فرد مبتلا به آلزایمر در ایران داریم و همزمان با افزایش میزان سالمندی، افزایش ابتلا به این بیماری را هم شاهد خواهیم بود. در جهان هم بیش از ۵۵ میلیون نفر با انواع دمانس زندگی می‌کنند که حدود ۷۰ درصد از این افراد دچار آلزایمر هستند. پیش‌بینی‌ها هم این است که تا کمتر از ۳۰ سال دیگر، یعنی تا سال ۲۰۵۰ این آمار به ۱۵۵ میلیون نفر خواهد رسید.
صالحی درباره سن ابتلا به آلزایمر در ایران می‌گوید: سن ابتلا به آلزایمر در کشور پایین آمده و ما بیماران ۵۰ ساله هم داریم. بیمار زیر ۵۰ سال خیلی به ندرت داریم. مگر این که بیماریش جزو انواع دیگرِ دمانس باشد. یا ژنش را هردو طرف یعنی هم مادر و هم پدر داشته باشند. این مورد خیلی کم است و جای نگرانی نیست. اما خوب است که فرد همان طور که هر سال برای بخش‌هایی از بدنش مثل قلب و عروق و کبد و ... چکاپ انجام می‌دهد، از ۵۰ سالگی به بعد تست‌های تشخیصی آلزایمر را انجام می‌دهد. به خصوص اگر سابقه خانوادگی دارد. تا با راهکارهایی که پزشک ارائه می‌دهد، بتوانیم از ابتلا به بیماری جلوگیری کنیم.
او ادامه می‌دهد: قبلا می‌گفتند تنها ۶ درصد از زنان به آلزایمر مبتلا می‌شوند. دلیلش هم این بود که سن امید به زندگی در زنان بیشتر از مردان است و زن‌ها ۴ – ۵ سال بیشتر از آقایان عمر می‌کنند اما در آخرین تحقیقاتی که انجام شده، گفته می‌شود که بین زن و مرد تفاوتی وجود ندارد و ممکن است هردو به یک نسبت مبتلا شوند.
تنهایی چقدر در ابتلا به آلزایمر موثر است؟مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در پاسخ به این سوال که یا تنها زندگی کردن در ابتلا به آلزایمر موثر است، می‌گوید: تنهایی منجر به افسردگی می‌شود و افسردگی هم یکی از ریسک‌فاکتورهای بیماری آلزایمر است.
به گفته صالحی، هرچقدر ارتباطات اجتماعی شخص بیشتر باشد، بیشتر در جمع باشد، در امور خیریه شرکت کند و فعالیت‌های اجتماعی بیشتری داشته باشد، هورمون‌هایی که در بدن بر اثر رضایت فرد از خودش ترشح می‌شود، باعث می‌شود شخص کمتر دچار افسردگی و انواع دمانس شود.
آلزایمر ۲۰ سال قبل شروع می‌شود/ اهمیت تشخیص زودهنگام بیماریصالحی می‌گوید: با توجه به این که آلزایمر احتمالا ۲۰ سال قبل شروع می‌شود، بنابراین بهتر است فرد از ۵۰ سالگی تست‌های آلزایمر را شروع کند تا برای ابتلا آمادگی داشته باشد.
به گفته مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران، برای تشخیص آلزایمر ابتدا تست بی‌دی‌اس‌ام انجام می‌شود. اگر بیماری فرد در حد افسردگی باشد، تحت درمان قرار می‌گیرد و آن دمانس اگر قابل برگشت باشد، به حالت طبیعی برمی‌گردد. اگر فرد افسردگی نداشته باشد، تست‌های تشخیصی انجام می‌گیرد. بعضی از تست‌ها برای سنین جوانی است و بعضی تست‌ها هم ویژه سنین بالاتر. اگر فرد مشکلی داشت، پزشک تصمیم می‌گیرد که آزمایش و ام‌آرآی برایش انجام بدهد.
به گفته صالحی، تست‌ها را هم انجمن آلزایمر انجام می‌دهد و هم متخصصان مغز و اعصاب، هم متخصصان اعصاب و روان و هم روانشناسان خبره.
مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران می‌گوید: آلزایمر وقتی شروع می‌شود، مراحل خاص خود را دارد. ممکن است از ابتدا خاطرات نزدیک را فراموش کند. مثلا یادش می‌رود دیروز کجا بوده، یا طرز پخت یک غذا را تا حدی فراموش می‌کند، فیلمی را به تازگی دیده اما فراموش می‌کند اصلا فیلمی دیده، یک سوال را که قبلا پرسیده، دوباره و چندباره می‌پرسد، وسایل را جابجا می‌گذارد، دم‌کنی را روی شعله گاز می‌گذارد. بیماری هرچقدر که پیشرفته‌تر می‌شود، این طور می‌شود. یا حافظه کوتاه‌مدتش آرام‌آرام از بین می‌رود. اگر فرد تحصیلکرده باشد، می‌تواند بیماری خود را کتمان کند تا دیگران متوجه شروع بیماری نشوند. اگر فرد تحت درمان قرار نگیرد، ممکن است پیشرفت بیماری سریع‌تر شود. ولی هر یک سال تشخیص زودهنگام باعث می‌شود که مشکلات بیماری ۵ سال به تعویق بیفتد و فرد بتواند با استقلال بیشتری به زندگی خود ادامه دهد. بنابراین تشخیص زودهنگام این بیماری خیلی مهم است.
راه‌های پیشگیری از فراموشیصالحی درباره راه‌های پیشگیری از آلزایمر توضیح می‌دهد: کار یکنواخت خوب نیست و تاثیری ندارد. همیشه بهتر است فرد در کنار یادگیری زبان، یک هنر هم یاد بگیرد. یعنی به هر نحوی سعی کند ذخایر مغزی را افزایش بدهد. ولی هستند افرادی که ورزشکارند و کتاب می‌نویسند اما به آلزایمر مبتلا می‌شوند. حد و مرزی ندارد و ممکن است هر فردی به این بیماری مبتلا شود. ولی معمولا از سن ۶۵ به بالا میزان ابتلا یواش‌یواش بیشتر می‌شود. هر ۵ سال که سن افزایش پیدا می‌کند، آمار ابتلا به آلزایمر هم ۲برابر می‌شود.
به گفته صالحی، میزان ابتلا به آلزایمر در ۶۰ تا ۶۵ سالگی ممکن است ۲ تا ۳ درصد ابتلا باشد و هر ۵ سال ۲ برابر می‌شود. چنانکه در ۸۰ سالگی به بالا ممکن است ۴۰ درصد افراد دچار انواع دمانس یا بیماری آلزایمر شوند.
فراموشکاری منجر به آلزایمر می‌شود؟/ ارتباط آلودگی هوا و آلزایمرمدیرعامل انجمن آلزایمر ایران در پاسخ به این سوال که آیا فراموشی که این روزها خیلی از افراد دچار آن هستند، می‌تواند به آلزایمر منجر شود یا خیر، می‌گوید: یک دلیل فراموشی‌ها استرس، اضطراب و آلودگی هوا (فلزات سنگین، کربن زیاد و دود موجود در هوا) است که در اعصاب محیطی و اعصاب مرکزی انسان تاثیر می‌گذارد و همین موضوع می‌تواند فرد را دچار مشکلاتی کند که نتواند بعضی چیزها را به یاد بیاورد یا خیلی چیزها را فراموش کند. اما اینها نمی‌تواند آلزایمر باشد.
صالحی می‌گوید: علت بروز آلزایمر می‌تواند انواع دمانس یا اختلالات شناختی قابل برگشت باشد یا افسردگی باشد. ۳۰ درصد جامعه دچار افسردگی هستند. ما در افراد ۶۰ سال به بالا تحقیق کردیم و حدود ۳۰ درصد آنها دچار افسردگی هستند.
آلزایمر در کدام استان‌های ایران بیشتر است؟/ کمبود داروهای آلزایمر در کشورصالحی در ادامه گفتگو از آغاز غربالگری در ۲ استان یزد و قزوین برای شناسایی افراد مبتلا به آلزایمر خبر می‌دهد و می‌گوید: این کار را با همکاری سازمان بهزیستی شروع کرده‌ایم و هدف این است که در بین افراد ۶۰ تا ۷۵ سال اگر احیانا کسی مبتلا است، زودتر تحت کنترل درمان‌های دارویی قرار گیرد تا پیشرفت بیماری کاهش پیدا کند تا دچار معلولیت‌های ناشی از بیماری نشود.
مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران می‌گوید: علت انتخاب این ۲ استان به عنوان پایلوت این بود که هم انجمن آلزایمر دارند و هم اداره بهزیستی آنها با ما همکاری می‌کند. همچنین تلاش داریم اپلیکیشنی درست می‌کنیم که خود افراد در خانه تست‌های شخصی انجام دهند و اگر علائمی داشتند، زودتر به ما مراجعه کنند. این کار با کمک هوش مصنوعی انجام خواهد شد.
صالحی در پاسخ به این سوال که جمعیت مبتلا به آلزایمر در کدام استان‌های ایران بیشتر است، می‌گوید: هرچقدر سن سالمندی در استانی بالاتر باشد، میزان ابتلا به این بیماری هم بالاتر است. همچنین هرچقدر تغذیه ناسالم‌تر، هوا آلوده‌تر، استرس افراد بیشتر باشد، احتمال ابتلا وجود دارد. اینها جزو ریسک‌فاکتورهای ابتلا هستند. بهتر است مردم به علائمی که در آنها عارض می‌شود، بیشتر دقت کنند. ورزش هم که در اولویت است. حداقل روزی ۳۰ دقیقه پیاده‌روی داشته باشند. حتی داخل خانه. خودم داخل خانه راه می‌روم؛ نیم ساعت صبح و نیم‌ساعت عصر.
مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران به کمبود داروهای آلزایمر در کشور هم اشاره‌ای می‌کند و به خبرنگار ما می‌گوید: در حوزه داروهای آلزایمر به دلیل تحریم‌ها بیماران دچار مشکلاتی هستند و بعضی داروها در بازار نیستند. داروهای ایرانی موجود است و بیشتر هم در دسترس است اما مواد اولیه آنها باید وارد کشور شود که گاهی نیست.
صالحی در پاسخ به این سوال که آیا داروهای ایرانی جواب می‌دهد، می‌گوید: انشاالله که جواب می‌دهند. هرچند اگر هم داروهای آلزایمر موجود باشد، درمان‌کننده نیست و فقط بیماری را کنترل می‌کند.
کد خبر 752950 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جامعه زوال عقل بیماری - آلزایمرمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: جامعه زوال عقل بیماری آلزایمر مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران سن ابتلا به آلزایمر پاسخ به این سوال ابتلا به این بیماری ابتلا به آلزایمر داروهای آلزایمر آلزایمر در کشور بیماری آلزایمر انواع دمانس میلیون نفر ۵۰ سالگی اگر فرد تست ها ۵۰ سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۹۸۷۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاهش رشد نقدینگی به تنهایی موجب مهار تورم نخواهد شد
به گزارش خبرگزاری مهر هشتمین پیش‌نشست از سلسله نشست‌های همایش ملی «مسئله تورم در ایران؛ ریشه‌ها، آثار و سیاست‌ها» با عنوان «واکاوی علل تورم و راهکارهای کنترل آن در ایران» توسط پژوهشکده اقتصاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با همکاری معاونت پژوهشی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی (ره) در دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، برگزار شد. عباس شاکری عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی (ره) یکی از مهمانان این بخش از نشست بود که درباره تورم و نقدینگی نظرات خود را بیان کرد.
اقتصاد ایران در گرداب تورم؛ قمار ناعادلانه‌ای که اکثریت مردم را قربانی می‌کند
شاکری افزود: نزدیک به چهار دهه است که اقتصاد ایران با معضل تورم دست و پنجه نرم می‌کند. اگرچه در دوران جنگ نیز تورم به حدود بیست و یک درصد رسیده بود، اما شتاب تورم از سال ۱۳۹۶ به طور چشمگیری افزایش یافته و به یک «بازی اجتماعی» تبدیل شده است. در این بازی قواعد به گونه‌ای تعریف شده و نتایج به گونه‌ای رقم می‌خورد که گویی عده‌ای خاص، برندگان و عده‌ای دیگر، بازندگان مطلق هستند. اگر بخواهیم با دیدگاه بدبینانه به این موضوع نگاه کنیم، می‌توان آن را به قمار تشبیه کرد. در این قمار، تعداد محدودی از افراد سود کلانی می‌برند و افراد زیادی ضرر می‌کنند. این امر نوعی خاص از تورم را به وجود می‌آورد.
وی با اشاره به اینکه هر سه نوع تورم ناشی از فشار تقاضا، فشار هزینه و تورم ساختاری در ایران تجربه شده است، افزود: برای مقابله با تورم، سیاستگذاران باید به طور دقیق نوع تورم غالب را شناسایی کرده و اقدامات مناسب را برای مهار آن انجام دهند. بعد از نظر فریدمن در خصوص بستن سرمنشا پول، ده‌ها جانشین برای پول خلق شده و بعد از دهه ۱۹۷۰ با آزاد شدن منابع مالی در اقتصاد رابطه نقدینگی و پول بسیار پیچیده‌تر شده است. در واقع تا پیش از دهه ۱۹۷۰، رابطه بین پول و کالا نسبتاً واضح و ساده بود. با این حال، با ورود منابع هنگفت به بخش مالی و نوآوری‌های متعدد در این حوزه، رابطه نقدینگی با پول به طور فزاینده‌ای پیچیده و غیرشفاف شده است.
آیا افزایش یا کاهش نقدینگی عامل اصلی تورم در سال‌های اخیر است؟
این عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه رابطه میان پول و قیمت‌ها به سادگی زمانی که در نظام استاندارد طلا، پول کالای اولیه و حتی پشتوانه تولید بود، نیست، افزود: پس از بحران مالی سال ۲۰۰۸، فدرال رزرو برای جلوگیری از فروپاشی سیستم مالی، اقدام به خرید دارایی‌های مشکوک‌الوصول و وام‌های پرخطر بانک‌ها کرد. این امر منجر به تزریق نقدینگی به سیستم مالی و افزایش حجم پول در گردش شد. اما با وجود افزایش قابل توجه نقدینگی در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹، شاهد تورم چشمگیری نبودیم.
شاکری بیان داشت: یکی از تحلیل‌های متداول، افزایش نقدینگی را عامل اصلی تورم در سال‌های اخیر می‌داند. در صورتی که ادعای افزایش نقدینگی به عنوان عامل اصلی تورم نیازمند بررسی دقیق و مراجعه به شواهد متقن است. اما بررسی روند نقدینگی در سال‌های اخیر نشان می‌دهد نرخ رشد نقدینگی در سال‌های گذشته نوسانات قابل توجهی داشته است. به طوری که در سال ۱۳۸۵، نرخ رشد نقدینگی ۴۰ درصد بود، در سال ۱۳۸۹ که به عنوان پیک این دوره شناخته می‌شود، این نرخ به همان ۴۰ درصد رسید و در سال گذشته نیز این رقم به ۳۲ تا ۳۳ درصد کاهش یافت.
حدود ۸۰ درصد از نقدینگی کشور را سپرده‌های بانکی تشکیل می‌دهند
وی با بیان اینکه برخی معتقدند که این نوسانات ناشی از انباشت نقدینگی و تورم نهفته است، اضافه کرد: تورم نهفته به سرعت گردش پول مرتبط است. اگر سرعت گردش پول از روند طبیعی خود پایین‌تر بیاید، به معنای خوابیدن پول و عدم گردش آن در اقتصاد است. نکته حائز اهمیت این است که حدود ۸۰ درصد از نقدینگی کشور را سپرده‌های بانکی، به خصوص سپرده‌های پس‌انداز بلندمدت، تشکیل می‌دهد. ۷۴ درصد از این سپرده‌ها نیز در اختیار ۱ درصد از سپرده‌گذاران است. این سوال مطرح می‌شود که چگونه می‌توان این نقدینگی را فعال کرد؟ آیا امکان توزیع ناگهانی این ۷۴ درصد سپرده در بین سایر سپرده‌گذاران وجود دارد؟ چه سازوکاری برای این کار باید در نظر گرفته شود؟
این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به اینکه سهم حقوق‌بگیران ثابت در صنایع کوچک و متوسط از ارزش افزوده کل کاهش یافته و قدرت خرید آنها پایین آمده است، افزود: این امر نشان می‌دهد که مطابق با ضریب کشش تقاضای غیرقابل‌انعطاف، سهم مسکن و مواد غذایی در بودجه خانوار افزایش یافته است. بنابراین، صرف افزایش نقدینگی یا بحث درباره استفاده دولت از تنخواه گردان، کافی نیست. در واقع، دولت نیازمند اصلاحات ساختاری در نظام بودجه‌ریزی خود است.
شاکری اظهار داشت: اما بررسی بودجه سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد که با وجود تورم بالای ۴۰ درصد، رشد بودجه ۲۵ درصد بوده است. بدیهی است که در چنین شرایطی، سهم آموزش و پرورش، بهزیستی و پروژه‌های عمرانی باید کاهش یابد. این امر نشان می‌دهد که سهم دولت از GDP افزایش نیافته است. البته اگر بتوانیم بودجه را شفاف و منضبط کرده و موارد غیرضروری را حذف کنیم، اقدام مثبتی خواهد بود.
صرف کاهش نقدینگی بدون توجه به علل ریشه‌ای، منجر به کاهش تورم نخواهد شد
وی در ادامه گفت: به عقیده من، از سال ۱۳۹۶ تاکنون یا به نوعی از سال ۱۳۹۱ به بعد و به طور خاص از زمان آغاز برنامه‌های اصلاحات ساختاری شاهد پویایی‌هایی در تورم هستیم که به صورت ماندگار درآمده‌اند. تا زمانی که به ریشه‌های این پویایی‌ها پی نبرده و درک نکنیم که چگونه شکل گرفته‌اند، سیاستگذاری‌های مؤثر در این زمینه امکان‌پذیر نخواهد بود. این امر به معنای آن نیست که هر دولت جدید صرفاً عملکرد دولت قبلی را نقد کرده و به دنبال ارائه رهنمودهای صرف از سوی دولت‌های قبلی به دولت‌های بعدی باشد. بلکه همه ما، به عنوان بخشی از این جریان، باید در قبال این چالش پاسخگو باشیم و با بررسی عمیق عوامل مؤثر، ریشه‌های این پویایی‌های تورمی را آشکار سازیم.
این عضو هیئت علمی دانشگاه افزود: تا زمانی که به عواملی که این روند را شکل داده‌اند توجه نکنیم، به هیچ وجه با وجود وعده‌های کاهش تورم، شاهد کاهش نرخ آن نخواهیم بود. از یک سو، از بانک‌ها خواسته می‌شود که وام‌های ازدواج و کمک‌های مالی به بنگاه‌های تولیدی تعطیل‌شده ارائه کنند؛ از سوی دیگر، سیاست‌های انقباضی اعمال می‌شود و پس از چند ماه، بنگاه‌ها با کمبود سرمایه در گردش مواجه می‌شوند. در این میان، تلاش می‌شود تا به مسئولین القا شود که با کاهش چند درصدی نقدینگی، تورم نیز کاهش یافته است. اما این در حالی است که صرف کاهش نقدینگی، بدون توجه به علل ریشه‌ای، منجر به کاهش تورم نخواهد شد.
برای مهار تورم و کاهش آن، به یک اراده جمعی و قدرتمند نیاز داریم
شاکری با اشاره به نقش کلیدی پول به عنوان ابزاری در دست بازیگران مختلف اقتصادی و اجتماعی، از جمله دولت، گروه‌های ذینفع و نظام بانکی، گفت: ضروری است که به منظور بررسی دقیق و جامع عوامل مؤثر بر تورم، به تحلیل و بررسی این عوامل بپردازیم. این بررسی باید شامل تحلیل ذینفعان، نظام بانکی و مسیری باشد که به پدید آمدن این وضعیت انعطاف ناپذیر و پایدار منجر شده است.
وی اضافه کرد: برای مهار تورم و کاهش آن، به یک اراده جمعی و قدرتمند نیاز داریم. در غیر این صورت، وضعیت فعلی همچنان ادامه خواهد یافت و انتظار حل این معضل پیچیده صرفاً از طریق اقدامات مدیران، بدون در نظر گرفتن ساختارها و زمینه‌های موجود، غیرواقع‌بینانه خواهد بود. علاوه بر این، اتکا صرف به احساسات و تعهدات فردی در حل این معضل کافی نیست و می‌بایست اقدامات مدبرانه و مبتنی بر تحلیل دقیق و بررسی عمیق عوامل مؤثر، در دستور کار قرار گیرد.
ذینفعان تورم با استفاده از رسانه‌ها سعی در مشروعیت بخشی و توجیه تورم دارند
شاکری افزود: ضروری است که با توجه به تورم فزاینده‌ای که در حال حاضر با آن مواجه هستیم، به این نکته توجه داشته باشیم که این وضعیت شبیه به یک بازی قمار اجتماعی است که در آن تعداد محدودی از افراد برنده و اکثریت بازنده هستند. ذینفعان مختلف که رها نمی‌کنند! مگر می‌شود رها کنند؟ اینها جز جدایی‌ناپذیر این بازی قمارگونه هستند و در تداوم این وضعیت نقش دارند. بی‌شک، در این بازی اجتماعی تورم، نقش رسانه‌ها نیز پررنگ و انکارناپذیر است. اینها رسانه دارند نه یکی نه دو تا بلکه شاید هزاران سایت داشته باشد. اگر این عوامل را نادیده بگیریم، هرگز نمی‌توانیم به یک تحلیل دقیق از وضعیت تورم دست پیدا کنیم و در مهار آن موفق شویم.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تاکید داشت: طبیعتاً، آن رسانه‌ها و افرادی که در این امر با یکدیگر همراهی می‌کنند، حتی حاضرند از میان نظریه‌های تاریخی، نظریه‌هایی را برگزینند و به کار گیرند که سعی در مشروعیت بخشیدن به تورم باشد. چرا که برای توجیه وضعیت موجود، حتی از تحریف نظریه‌های تاریخی نیز دریغ نمی‌کنند. این توجیه‌ها، به جای ارائه راه‌حل‌های واقعی، صرفاً به بازتولید و تکرار مشکل دامن می‌زنند و مانع از یافتن راه حلی مؤثر برای این معضل اجتماعی می‌شوند. اما صرف نظر از توجیهات، این امر یک معضل اجتماعی است که باید به راه‌حلی اساسی منجر شود.
کد خبر 6089785
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟